Συνέχιση της συζήτησης επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κατάργηση φόρου κληρονομιών και γονικών παροχών - Απαλλαγή πρώτης κατοικίας - Ενιαίο τέλος ακινήτων - Αντιμετώπιση λαθρεμπορίου

Συνέχιση της συζήτησης επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κατάργηση φόρου κληρονομιών και γονικών παροχών - Απαλλαγή πρώτης κατοικίας - Ενιαίο τέλος ακινήτων - Αντιμετώπιση λαθρεμπορίου

Το λόγο έχει ο κ. Καράογλου για να δευτερολογήσει.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στις δύο πολύωρες συνεδριάσεις του ελληνικού Κοινοβουλίου χθες και σήμερα είχαμε τη δυνατότητα να τα ακούσουμε όλα, θα έλεγα, από λογικά επιχειρήματα, που χρησιμοποίησαν δυστυχώς λίγες φορές οι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, από αιτιάσεις περίεργες και παράλογες κατά την άποψή μου, από χαρακτηρισμούς πολύ περισσότερο. Οι χαρακτηρισμοί δυστυχώς περίσσευαν για άλλη μία φορά στην Αίθουσα του Κοινοβουλίου.

Έτσι, λοιπόν, ακούσαμε ότι αυτό είναι ένα ταξικό, αντιλαϊκό νομοσχέδιο, έτσι ακούσαμε ότι με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο φορολογείται για πρώτη φορά όλος ο ελληνικός λαός. Μέχρι και για «κεφαλικό» φόρο μίλησαν κάποιοι. Έτσι ακούσαμε ότι τα μέτρα αντιμετώπισης λαθρεμπορίας καυσίμων δεν πρόκειται να πετύχουν και είδαμε να χύνονται «κροκοδίλια δάκρυα».
Πρώτα-πρώτα θα ήθελα να εκφράσω κάποιες απορίες. Δεν κατάλαβα πού έγκειται η «ταξικότητα» και η «αντιλαϊκότητα» του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. Είχα τη δυνατότητα κατά την πρωτομιλία μου να αναφέρω μία σειρά παραδειγμάτων που συναντάμε καθημερινά, που είναι συνηθισμένες περιπτώσεις, όχι ακραίες.
Ανέφερα, λοιπόν, παράδειγμα για ένα φόρο κληρονομιάς ακινήτου πρώτης κατηγορίας, όπου αν η αξία του ακινήτου ήταν 350.000 ευρώ, το 2003 ο οφειλόμενος φόρος θα ήταν 44.000, το 2007 32.750, ενώ τώρα με το νομοσχέδιο αυτό ο οφειλόμενος φόρος θα είναι μόνο 2.550 ευρώ. Είναι παράδειγμα αντιλαϊκής, ταξικής πολιτικής αυτό; Δεν αφορά την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, μιας που το ακίνητο στο οποίο αναφέρομαι είναι ένα λογικότατο παράδειγμα με ακίνητο αντικειμενικής αξίας 350.000 ευρώ;
Είχα τη δυνατότητα να αναφέρω ένα άλλο παράδειγμα σχετικά με τον υπολογισμό φόρου γονικής παροχής ακινήτων πρώτης κατηγορίας. Αν η αξία των ακινήτων της γονικής παροχής είναι 300.000 ευρώ, το 2003 ο οφειλόμενος φόρος θα ήταν 31.500 ευρώ, το 2007 ο οφειλόμενος φόρος θα ήταν 22.125 ευρώ, ενώ με το νέο νομοσχέδιο ο οφειλόμενος φόρος θα είναι μόνο 2.050 ευρώ.
Και εδώ υπάρχει ταξικότητα; Και εδώ υπάρχει αντιλαϊκότητα; Δεν είναι μια μέση οικογένεια αυτή της οποίας καλύπτει το πρόβλημα το συγκεκριμένο νομοσχέδιο; Δεν υπάρχει κοινωνική ευαισθησία, όταν βλέπουμε να υπάρχει ιδιαίτερη μέριμνα σε ό,τι αφορά κληρονόμους ή άτομα τα οποία δέχονται γονική παροχή, τα οποία έχουν ποσοστό αναπηρίας άνω του 67%;
Άλλο ένα παράδειγμα. Εάν ο κληρονόμος είναι τέκνο με ποσοστό αναπηρίας 67% και κληρονομεί ένα ακίνητο αξίας 300.000 ευρώ, ο φόρος μέχρι το 2007 υπολογίζεται σε 19.300 ευρώ. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, ο οφειλόμενος φόρος θα είναι μόνο 50 ευρώ. Είναι προφανές ότι μάλλον κάποια σύγχυση υπάρχει. Είναι προφανές ότι οι αιτιάσεις, ειδικότερα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, η οποία στο πρόγραμμά της λέει για διπλασιασμό του αφορολόγητου και στη συνέχεια φορολόγηση, μάλλον δεν το έχουν ψάξει καλά, μάλλον αιφνιδιάστηκαν από τα συγκεκριμένα παραδείγματα, από τα συγκεκριμένα μέτρα για τα οποία μιλά το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Θα αναφέρω για μια ακόμη φορά ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Σας είπα για ένα κληρονομούμενο ακίνητο αξίας 350.000 ευρώ. Το 2003 ο φόρος ήταν 44.000 ευρώ. Το 2007 ήταν 32.750 ευρώ. Με το νομοσχέδιο αυτό πάει στα 2.550 ευρώ. Εάν εφαρμόζονταν οι προτάσεις που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πρότεινε στο προεκλογικό του πρόγραμμα με διπλασιασμό του αφορολογήτου ορίου από τα 95.000 ευρώ στα 190.000 ευρώ ή στις 200.000 ευρώ στις οποίες αναφέρθηκε ο αξιότιμος εισηγητής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ξέρετε πόσο θα έβγαινε ο φόρος; Θα έβγαινε 14.750 ευρώ, ενώ τώρα με το νομοσχέδιο βγαίνει μόνο 2.550 ευρώ. Ποια είναι η ταξικότητα, λοιπόν, και ποια είναι η αντιλαϊκότητα;
Εκτός αυτού, υπήρξε μια αναφορά σύμφωνα με την οποία ο φόρος για πρώτη φορά πλήττει όλο τον ελληνικό λαό. Για να δούμε, όμως, εάν είναι έτσι. Προφανώς αναφέρεται στην επιβολή του ενιαίου τέλους ακίνητης περιουσίας. Μα, παραγνωρίζουν ότι μια σειρά εξαιρέσεων υπάρχει σ' αυτό; Παραγνωρίζουν ότι υπάρχει εξαίρεση σε ό,τι αφορά το ενιαίο τέλος ακίνητης περιουσίας για την πρώτη κατοικία; Παραγνωρίζουν ότι δυόμισι εκατομμύρια νοικοκυριά δεν θα πληρώσουν καθόλου ενιαίο τέλος ακίνητης περιουσίας; Ξεχνούν ότι η πρώτη κατοικία εξαιρείται όταν είναι μέχρι διακόσια τετραγωνικά μέτρα ή όταν η αντικειμενική αξία είναι μικρότερη των 300.000 ευρώ;
Στο κάτω-κάτω να πούμε και μια αλήθεια. Ξέρετε πολλούς Έλληνες πολίτες να αγοράζουν πρώτη κατοικία μεγαλύτερη των διακοσίων τετραγωνικών μέτρων; Εάν υπάρχει ένα πολύ μικρό ποσοστό που αγοράζει, τότε να πληρώσει, γιατί αυτοί είναι οι «έχοντες και κατέχοντες» και αυτούς πρέπει να φορολογήσουμε. Δεν ισχύει, λοιπόν, η επιχειρηματολογία τους αυτή. Θα πρέπει να σταματήσουν τη λογική του άσπρου και μαύρου. Στην πολιτική δεν υπάρχει μόνο άσπρο και μαύρο.
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο προβλέπει μια σειρά θετικότατων διατάξεων και κυρίως είναι ένα νομοσχέδιο που όπως είπε και ένας συνάδελφος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μιλώντας προηγουμένως, πραγματικά βοηθά στην εξαγωγή πολιτικών συμπερασμάτων. Γιατί; Διότι αποδεικνύει για μια ακόμη φορά τη συνέπεια λόγων και έργων της Κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή. Αυτά που λέγαμε προεκλογικά για εξαίρεση, για κατάργηση του φόρου κληρονομιάς, του φόρου γονικής παροχής, με το παρόν νομοσχέδιο γίνονται πραγματικότητα, γιατί αποδεικνύουν για μια ακόμη φορά τη λαϊκή πολιτική των Κυβερνήσεων του Κώστα Καραμανλή.
Σ' αυτό θα ήθελα να σταθώ λέγοντας ότι για εμάς κυρίαρχο στοιχείο της πολιτικής μας ήταν, είναι και παραμένει ο άνθρωπος. Γι' αυτόν εργαζόμαστε, για τα συμφέροντα του κάθε Έλληνα μεμονωμένου πολίτη.
Ευχαριστώ πολύ.